Nowelizacja ustawy przywraca odrębne postępowanie w sprawach gospodarczych. Nowe przepisy precyzyjnie definiują sprawy gospodarcze, zaliczając do nich również sprawy ze stosunków cywilnych między przedsiębiorcami w zakresie prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, choćby którakolwiek ze stron zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej, a także sprawy z umów o roboty budowlane, umów leasingu i z zakresu prawa upadłościowego i restrukturyzacyjnego.
W ramach tego postępowania będzie stosowany większy rygoryzm procesowy, niż wobec osób, które nie prowadzą działalności gospodarczej, gdyż priorytetem ma być szybkie rozstrzygnięcie sporów gospodarczych. Wobec stron postępowania stosowana będzie prekluzja dowodowa, co oznacza, że strony będą zobowiązane powołać wszystkie twierdzenia i dowody już w pozwie oraz odpowiednio w odpowiedzi na pozew, pod rygorem ich pominięcia na dalszym etapie postępowania. Istotną zmianą jest też to, że w toku postępowania nie będzie można występować z nowymi roszczeniami, a powództwo wzajemne będzie niedopuszczalne.
Nowelizacja wprowadza także zasadę, iż w zakresie postępowania w sprawach gospodarczych dowód z zeznań świadków sąd może dopuścić jedynie wtedy, gdy po wyczerpaniu innych środków dowodowych lub w ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Oznacza to, iż ustawodawca zakłada, iż strony powołujące się na fakty dla rozstrzygnięcia postępowania będą wykazywały je w pierwszej kolejności dowodem z dokumentu.
W sprawach gospodarczych sąd i przewodniczący jest obowiązany podejmować czynności tak, by rozstrzygnięcie zapadło nie później niż sześć miesięcy od dnia złożenia odpowiedzi na pozew.
Dowiedz się na czym jest windykacja >>
Do tej pory każde pismo procesowe, które zostało podwójnie awizowane, uznawane było za doręczone. Ta tzw. fikcja doręczenia, została usunięta przez znowelizowany k.p.c. co do pism inicjujących sprawę, a więc pozwu lub innego pisma procesowego wywołującego potrzebę podjęcia obrony praw pozwanego. Jeśli więc dłużnik odbierze chociaż jedno pismo to na dalszym etapie postępowania pisma awizowane nadal będą uznawane za doręczone.
W myśl nowych przepisów doręczaniem dwukrotnie awizowanych pozwów będzie się zajmował komornik. Jeżeli komornik po podjęciu czynności terenowych nie dostarczy pisma, powód może zwrócić się do niego o ustalenie adresu zamieszkania pozwanego. Komornik wskaże wówczas adresy, które ustalił poprzez zapytania w bankach, SKOK-ach, organach rentowych i podatkowych.
W związku z tym można stwierdzić, że ciężar dostarczenia pozwu został nowymi przepisami przerzucony na powoda. W sytuacji, w której pozwany dwukrotnie nie odbierze wezwania do sądu, powód zobowiązany jest w ciągu dwóch miesięcy przedstawić sądowi potwierdzenie doręczenia dokumentu przez komornika, dostarczyć aktualny adres pozwanego lub dowód, że pozwany przebywa pod adresem wskazanym w pozwie. Po bezskutecznym upływie tego terminu sąd może zawiesić postępowanie.
Opłata stała od doręczenia pism przez komornika wynosi 60 zł od doręczenia na jeden adres, natomiast opłata stała od wniosku o podjęcie czynności zmierzających do ustalenia adresu zamieszkania adresata wynosi 40 zł. Komornikowi będzie przysługiwało dodatkowe 20 zł, jeżeli odległość między siedzibą kancelarii, a miejscem czynności będzie przekraczać 10 km. W efekcie suma kosztów za doręczenie jednego listu od wierzyciela do osoby zadłużonej, może wynieść nawet 120 zł.
Egzekucja komornicza - kompletny przewodnik >>
21 sierpnia 2019 roku zaczęły obowiązywać nowe stawki opłat sądowych. Nowe regulacje w największym stopniu zwiększają wysokość tych opłat dla roszczeń nieprzekraczających kwoty 20 tys. zł. Kształtują się one następująco:
| Wartość przedmiotu sporu | Opłata sądowa |
| do 500 zł | 30 zł |
| do 1 500 zł | 100 zł |
| do 4 000 zł | 200 zł |
| do 7 500 zł | 400 zł |
| do 10 000 zł | 500 zł |
| do 15 000 zł | 750 zł |
| do 20 000 zł | 1 000 zł |
Podwyżka opłaty nastąpiła również przy wartości przedmiotu sporu o wartości ponad 20 000 zł. W tego typu sprawach pobierana jest opłata stosunkowa wynosząca 5% tej wartości, nie więcej jednak niż 200 000 zł . Wcześniej opłata maksymalna wynosiła 100 000 zł.
Opłata od wniosku o zawezwanie do próby ugodowej wyniesie 1/5 opłaty od pozwu (dotychczas 40 zł lub 300 zł). Nastąpiła więc znacząca podwyżka, co niewątpliwie zmniejszy ilość tego typu wniosków. Opłata od wniosku o nadanie klauzuli wykonalności to koszt 20 zł za każde 10 rozpoczętych stron (wcześniej 6 zł z każdą stronę). Nowelizacja ustawy wprowadza także odpłatność niektórych czynności, które dotychczas były bezpłatne. Przykładem może być opłata od wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku/postanowienia w wysokości 100 zł.
