1 stycznia 2019 r. weszły w życie nowe przepisy dotyczące egzekucji komorniczej. W poniższym artykule omawiamy niektóre skutki, jakie przynoszą te regulacje prawne dla wierzycieli.
Przed 1 stycznia 2019 r. komornik mógł dokonać zajęcia ruchomości będącej we władaniu dłużnika. W sytuacji, gdy zajęta ruchomość nie była własnością dłużnika, jej właściciel miał prawo złożyć powództwo przeciwegzekucyjne. Po 1 stycznia komornik nie może dokonać zajęcia ruchomości, jeżeli w trakcie czynności dłużnik okaże, nie budzące wątpliwości dokumenty wskazujące, że dana ruchomość nie stanowi jego własności. Jednocześnie komornik nie zajmuje się analizą przedstawionych dokumentów.
Zmienione zostały także zasady prowadzenia egzekucji z ruchomości poprzez doprecyzowanie, które z nich nie podlegają zajęciu. Katalog takich ruchomości powiększył się o przedmioty niezbędne dla codziennej egzystencji np. lodówka, pralka, odkurzacz. Wyjątkiem są ruchomości z tej kategorii, których wartość znacząco odbiega od wartości rynkowej np. telewizor warty 30 000 zł może zostać przez komornika zajęty. W praktyce oznacza to jednak, że komornik dłużnikowi nic z domu nie zajmie.
Windykacja należności – praktyczny przewodnik >>
Nowa ustawa wprowadziła zmiany w sposobie pobierania i obliczania opłat egzekucyjnych. Zamiast obecnych 15 i 8% wprowadzono jednolitą stawkę 10%. Od tej zasady przewidziano wyjątki, więc w praktyce obowiązują trzy stawki 10, 5 i 3%. Ich wysokość zależy od sposobu i terminu dokonania spłaty zadłużenia. W sprawie o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik będzie ściągał od dłużnika opłatę w wysokości 10% wartości wyegzekwowanej należności. Jeśli jednak dłużnik ureguluje należność w terminie 30 dni od otrzymania zawiadamiania o wszczęciu egzekucji wówczas będzie to jedynie 3%. Mniejsze koszty egzekucyjne to jednak mniejsza mobilizacja dla dłużnika do spłaty wierzytelności przed wszczęciem egzekucji. Będzie to tańszy sposób kredytowania niż np. pożyczka w banku. Opłata egzekucyjna wynosząca 3% może również zniechęcać komorników do najszybszego odzyskania należności, ponieważ bardziej opłacalne będzie późniejsze wyegzekwowanie spłaty należności.
Po stronie opłat wnoszonych przez wierzycieli wzrośnie opłata za przeprowadzenie postępowania zabezpieczającego roszczenia pieniężnego z 2% do 5% zabezpieczanej kwoty. Nowa ustawa dopuszcza także możliwość obciążenia wierzyciela kosztami umorzenia postępowania egzekucyjnego w wysokości 150 zł
Przed nowelizacją, zgodnie z artykułem 8 „starej” ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, wierzyciele mieli swobodę wyboru komornika z terenu całej Polski. Zgodnie z nowymi regulacjami prawnymi, komornicy zostają przypisani do rewirów. Brak zaległości w prowadzeniu spraw „z rewiru" przekraczających 6 miesięcy da możliwości przyjmowaniu spraw z wyboru wierzyciela z zastrzeżeniem, że będą to sprawy w granicach apelacji. Swoboda wyboru, jaką przed wprowadzeniem nowych ustaw miał wierzyciel dawała możliwość współpracy z najskuteczniejszymi kancelariami komorniczymi. Nowe regulację ograniczają konkurencję między komornikami, co może przełożyć się na niższą skuteczność egzekucji.
Egzekucja komornicza - kompletny przewodnik >>
Komornicy mniej obowiązków będą mogli scedować na asesorów. Zgodnie z nowymi przepisami asesorzy będą prowadzić jedynie sprawy do wartości 100 000 zł. Ograniczone zostały również upoważnienia asesorów np. w zakresie przeszukania z tytułu par. 814 KPC. W praktyce oznacza to, że ze względu na duże obciążenie komorników, przeprowadzenie czynności terenowych w sprawach tego wymagających może okazać się niemożliwe do realizacji.
