Każdy przedsiębiorca, aby wygenerować przychód ponosi koszty. Tym samym musi posiadać odpowiednie źródła finansowania na ich pokrycie.
Dla ponad 70% małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce głównym źródłem finansowania, szczególnie na początku ich funkcjonowania na rynku, są środki własne. Wariantem tego rozwiązania jest przeznaczanie zarobionych środków pieniężnych, czyli zysku na pokrywanie kosztów bieżącej działalności. Kolejnym rodzajem samofinansowania się firm jest sprzedaż zbędnych aktywów - maszyn, urządzeń, samochodów lub nieruchomości.
Korzystanie wyłącznie z wewnętrznych źródeł finansowania daje przedsiębiorcom poczucie bezpieczeństwa, niezależność od podmiotów zewnętrznych oraz nie generuje dodatkowych kosztów. Jednak środki własne najczęściej są ograniczone i często nie wystarczają na zaspokojenie wszystkich potrzeb przedsiębiorstwa. W sytuacji, gdy firma zaczyna się rozwijać korzystanie tylko z tego źródła finansowania może hamować jej tempo wzrostu.
Podstawowym zewnętrznym źródłem, z którego przedsiębiorca może pozyskać dodatkowe środki obrotowe dla firmy są banki lub pozabankowe instytucje finansowe. Zwykle finansowanie świadczone przez banki jest usługą tańszą, ale obarczoną większa ilością wymogów formalnych oraz bardziej czasochłonną na etapie wnioskowania. Koszt finansowania w instytucji pozabankowej zazwyczaj jest wyższy, natomiast czas procedowanie oraz wymogi stawiane firmie, która chce pozyskać środki, są mniejsze.
Jest kilka zasad, o których warto pamiętać, gdy korzysta się z pomocy kapitału zewnętrznego. Po pierwsze, rentowność danego przedsięwzięcia powinna być wyższa niż koszt kapitału, który pożyczamy na jego realizację. Po drugie, pożyczony kapitał powinien być użyty do zwiększenia zdolności produkcyjnych lub wielkości sprzedaży firmy, a nie na jej bieżące potrzeby. Przedsiębiorca wykorzystuje wtedy zjawisko dźwigni finansowej. Firma rozwija się szybciej, niż w przypadku gdyby używała wyłącznie środków własnych.
Do najpopularniejszych form finansowania zewnętrznego, z których może skorzystać większość małych i średnich przedsiębiorstw należą:
Kredyt kupiecki to rodzaj kredytu, gdzie stronami transakcji są podmioty gospodarcze, z pominięciem instytucji finansowych, np. banków. Upraszcza to i przyspiesza wymianę handlową między kontrahentami. Dodatkowo kredyt kupiecki nie jest zazwyczaj oprocentowany, zatem może to być dość tania forma finansowania.
Najbardziej znaną formą kredytu kupieckiego jest płatność odroczona, zwana również kredytem dostawcy. Mówimy o niej w przypadku, gdy strona sprzedająca zgadza się na wydłużenie terminu płatności dla odbiorcy swoich produktów lub/i usług.
Drugą formą kredytu kupieckiego jest kredyt odbiorcy, czyli zaliczka lub przedpłata za produkt, który nie został jeszcze dostarczony lub usługę, która nie została jeszcze wykonana. Stosuje się go np. w przypadku drogich towarów, których zakupu lub wyprodukowania dostawca nie byłby w stanie sam sfinansować w całości.
Wiele firm równolegle do kredytu kupieckiego oferuje swoim kontrahentom skonto. Jest to procentowo określona zniżka od ceny, którą uzyskuje odbiorca, jeśli płaci za towar przed terminem płatności.
Szukając źródła finansowania zewnętrznego, polscy przedsiębiorcy w pierwszej kolejności wnioskują o kredyt bankowy. Jednak z raportów PARP wynika, że w 2019 roku 20 proc. małych i średnich firm spotkało się z odmową udzielania finansowania przez bank. Wynika to z faktu, że nie każda firma jest w stanie sprostać wymogom stawianym przez te instytucje finansowe np. w zakresie kondycji finansowej, braku zaległości w zapłacie zobowiązań publicznoprawnych, ryzyka branży, w której podmiot działa czy stażu funkcjonowania na rynku.
Alternatywnym rozwiązaniem jest skorzystanie z pożyczki w instytucji pozabankowej. Przykładem może być oferta pożyczek naszej firmy. Rozpatrując wniosek o finansowanie staramy się zrozumieć model biznesowy danego przedsiębiorstwa i wesprzeć go kompleksowo w realizacji celów. Specjalizujemy się w udzielaniu finansowania podmiotom gospodarczym, których sytuacja jest niestandardowa, wymaga indywidualnego podejścia i stworzenia produktu finansowego dopasowanego do specyfiki biznesu naszego klienta.
Ten rodzaj finansowania zewnętrznego łatwiej jest uzyskać niż pożyczkę czy kredyt. Faktoring występuje w 3 wariantach: jawnym, cichym i odwrotnym.
Faktoring (w klasycznej formie, jawny i cichy) jest usługą dedykowaną dla firm udzielających kredytu kupieckiego i polega natychmiastowej zapłacie przez firmę finansową za fakturę wystawioną z wydłużonym terminem płatności. Jest to sposób na finansowanie bieżącego obrotu.
Sposobem na finansowanie zakupów jest faktoring odwrotny. W ramach faktoringu odwrotnego instytucja finansowa (faktor) płaci za towary lub usługi dostawcom swojego klienta. Natomiast klient w ustalonym w umowie terminie spłaca faktorowi zaciągnięte zobowiązanie powiększone o prowizję.
Dowiedz się więcej o faktoringu odwrotnym >>
Leasing to sposób na sfinansowanie majątku trwałego. Jest to szczególna umowa dzierżawy, umożliwiająca inwestorowi dostęp do dóbr inwestycyjnych tj.: pojazdy, maszyny, sprzęt, oprogramowanie, nieruchomości, bez konieczności zakupu tych dóbr. Jest to łatwo dostępne źródło finansowania, gdzie przedmiot finansowania np. samochód jest głównym zabezpieczeniem umowy. Leasingodawca pozostaje właścicielem przedmiotu. Leasing często udzielany bez wkładu własnego, ale bywa droższy niż kredyt.
Źródłem finansowania przedsiębiorstw, które cieszy się dużą popularnością są również prywatne inwestycje. Istnieje wiele form, w jakich spółka może pozyskać fundusze od innej firmy lub osoby prywatnej. Wszystkie jednak sprowadzają się do tego, że jedna ze stron (Inwestor) angażuje własne środki (często również wsparcie merytoryczne), a firma otrzymująca kapitał dostarcza własne know-how, pracę, pomysł, potencjał, doświadczenie oraz zapewnia zabezpieczenie przedsięwzięcia. O tym, czy wnioskująca firma pozyska kapitał decydują konkretni inwestorzy analizując rentowność oraz ryzyko danego przedsięwzięcia.
Rozważając transakcję typu joint-venture lub współpracę z „Aniołem Biznesu” warto skorzystać z pomocy kancelarii prawnej, aby w prawidłowy sposób sformalizować założone wcześniej zasady współpracy.
