Transakcja faktoringowa przynosi benefity wszystkim uczestniczącym w niej podmiotom. Jednak jak każda usługa oprócz szans, pociąga za sobą pewne zagrożenia. Ryzyka te są zróżnicowane w zależności od wybranego rodzaju faktoringu. Są również inne dla każdego z podmiotów uczestniczących w transakcji. W artykule opisujemy kim jest faktorant i na co powinien zwrócić uwagę korzystając z faktoringu.
Faktorant to przedsiębiorca, który korzysta z usługi faktoringu, będąc jedną ze stron umowy faktoringowej. Jest to dostawca towarów lub usług, który wystawia faktury z odroczonym terminem płatności i przekazuje je faktorowi (instytucji finansowej) w celu uzyskania szybkiego finansowania. W ramach tej usługi faktorant otrzymuje środki finansowe jeszcze przed terminem płatności faktur, co pozwala mu na utrzymanie płynności finansowej i bieżące regulowanie zobowiązań.
Faktorant ma również możliwość skorzystania z dodatkowych usług oferowanych przez faktora, takich jak monitoring płatności, windykacja należności czy przejęcie ryzyka niewypłacalności kontrahenta. Aby skorzystać z faktoringu, faktorant musi posiadać wierzytelności niewymagalne oraz spełniać warunki określone w umowie faktoringowej, np. dotyczące stabilności finansowej kontrahentów.
Ryzyko po stronie faktoranta pojawia się głównie w przypadku korzystania z faktoringu niepełnego. Jest to najpopularniejsza i najkorzystniejsza pod względem kosztów forma faktoringu, ponieważ ryzyko transakcyjne rozłożone jest zarówno na firmę faktoringową jak i faktoranta.
Kompendium wiedzy o faktoringu >>
Ryzyko to wynika przede wszystkim z zagrożenia nieuregulowania płatności przez płatnika faktoringowego. Może to nastąpić z wielu powodów np. niewypłacalności płatnika czy uznania przez niego należności za sporną. W takiej sytuacji po ustalonym w umowie faktoringu okresie karencji faktorant zobowiązany jest do zwrotu faktorowi kwoty zaliczki wypłaconej z tytułu wykupu należności.
Warto jednak wspomnieć, że faktor wspomaga faktoranta w dochodzeniu niezapłaconych należności poprzez tzw. windykację miękką (wezwania do zapłaty, telefony ponaglające kontrahentów). Dodatkowo, już na etapie włączania płatników do umowy faktoringu firma faktoringowa dokonuje ich weryfikacji pod względem rzetelności płatniczej. Aby ograniczyć tego typu ryzyka faktorant, powinien przede wszystkim upewnić się co do dyscypliny w regulowaniu zobowiązań swojego kontrahenta – przyszłego płatnika faktoringowego.
Kolejną sprawą jest zadbanie o stronę formalną transakcji. Należy zabezpieczyć odpowiednie dokumenty dotyczące transakcji (umowy, zlecenia, zamówienia, WZ, protokoły). Muszą one być podpisane przez osoby upoważnione do reprezentacji płatnika. Do wykupu faktoringowego faktorant powinien oddawać jedynie te wierzytelności, które są bezsporne.
Dowiedz się więcej o tym jak sprawdzić kontrahenta >>
Innym ryzykiem jest pogorszenie pierwotnej relacji faktorant – płatnik. Ze względu na większą ilość pracy administracyjnej, czy dodatkowy monitoring terminowej spłaty należności, płatnik może być zmęczony obsługą transakcji faktoringowych. W tym przypadku krokiem podnoszącym bezpieczeństwo faktoranta jest prawidłowy wybór faktora.
Należy sprawdzić, od kiedy faktor świadczy usługi faktoringowe, czy cieszy się dobrą opinią, jakich wymaga dokumentów, jaki jest mechanizm jego działania w przypadku wystąpienia regresu i czy sposób przypominania o terminowość spłat nie jest uciążliwy dla płatników.
Faktor, czyli jak wygląda współpraca z firmą faktoringową? >>
