Wielu przedsiębiorców staje przed dylematem wyboru rodzaju finansowania najbardziej właściwego dla specyfiki prowadzonego przez nich biznesu. W artykule odpowiadam na pytanie: faktoring a kredyt obrotowy – co lepiej wybrać?
Kredyt obrotowy to, oferowana przez banki, forma finansowania przedsiębiorstwa, która pozwala na regulowanie bieżących wydatków. Inaczej mówiąc ten rodzaj kredytu jest przeznaczony do finansowania bieżącej działalności przedsiębiorstwa.
Podstawą przyznania kredytu obrotowego jest historia kredytowa, ocena zdolności kredytowej oraz obroty na rachunku. Jednym z podstawowych wymogów uzyskania tego rodzaju finansowania jest prowadzenie działalności gospodarczej przez co najmniej 12 miesięcy.
Kredyt obrotowy może być odnawialny lub nieodnawialny i mieć różne formy:
Kredyt ratalny to nic innego jak pożyczka w ramach, której firma swoje zobowiązanie wobec banku spłaca w ratach składających się z części kapitałowej i odsetkowej. Firma ubiegając się o pożyczkę musi podać na jaki cel ma być udzielona. Przy większy kwotach finansowania bank zazwyczaj wymaga zabezpieczenia majątkowego np. w formie ustanowienia hipoteki na nieruchomości na rzecz banku. Ta forma kredytu obrotowego jest zazwyczaj nieodnawialna.
W opcji linii kredytowej przedsiębiorca zazwyczaj otrzymuje limit debetowy poza środkami zgromadzonymi na rachunku bieżącym. Pieniądze z limitu wykorzystywane są, gdy przedsiębiorca wyczerpie środki własne, które posiada na rachunku bankowym. Każda wpłata na rachunek bieżący jest w pierwszej kolejności zaliczana na pokrycie bieżącego zadłużenia. Po spłacie linii kredytowej limit przedsiębiorcy jest zazwyczaj odnawiany. Przedsiębiorca powinien mieć jednak na uwadze, że w przypadku spadku obrotów lub pogorszenia wyników finansowych bank może nie wznowić jego limitu.
Przedsiębiorca korzystający z faktoringu uzyskuje finansowanie pod fakturę za sprzedany towar bądź wykonaną usługę. Firma faktoringowa, którą może być bank lub pozabankowa instytucja finansowa, wypłaca przedsiębiorcy zaliczkę w wysokości ok. 80% wartości faktury. Celem faktoringu jest przyspieszenie płatności. Firma, która dokonała sprzedaży nie czeka 30 czy 60 dni na zapłatę, ale otrzymuje zaliczkę natychmiast po wystawieniu faktury.
Faktoring nie jest zobowiązaniem i nie wpływa negatywnie nie wpływa na zdolność kredytową. Przedsiębiorca otrzymuje szybciej pieniądze z tytułu wystawionej faktury za zrealizowaną sprzedaż. Strona transakcji, która dokonała zakupu dokonuje zapłaty do firmy faktoringowej w terminie płatności podanym na fakturze.
Pieniądze z faktoringu przedsiębiorca może przeznaczyć na dowolny cel związany z prowadzoną działalnością firmy.
Faktoringu i kredyt obrotowy różnią się znacznie sposobem rozliczenie kosztów finansowania. W przypadku kredytu na jego koszt składa się WIBOR i marża banku. W perspektywie długofalowej ciężko przewidzieć jak te koszt będą się kształtować, ponieważ WIBOR jest uzależniony od wzrostu bądź spadku stóp procentowych.
Faktoring, pod względem kosztów, jest produktem bardziej przewidywalnym. Dokładny koszt finansowania jest ustalony z góry. Przedsiębiorca płaci prowizję za rzeczywisty czas finansowania faktury, liczony od dnia wypłaty środków na jego konto do dnia spłaty dokonanej przez płatnika. Wysokość prowizji faktoringowej to ok. 0,06 - 0,08 % dziennie od kwoty faktury (2-3% miesięcznie). Do tego doliczana jest płatna jednorazowo opłata przygotowawcza za przyznanie limitu faktoringowego, średnio na poziomie od 1 do 3% kwoty limitu.
Sprawdź rzetelne zestawienie wszystkich kosztów faktoringu >>
